Ciecień i jego pasmo (odcinek G.S.B.W.)

Kolejny wypad na Główny Szlak Beskidu Wyspowego. Trasa z Raciechowic przez Poznachowice Górne, Grodzisko, Cublą Górę, Księżą Górę na Ciecień i dalej do Skrzydlnej. Do Raciechowic dojechałem samochodem, parkując w centrum tuż za pomnikiem poświęconym żołnierzom AK. Koniec trasy zaplanowałem w Skrzydlnej skąd do Raciechowic dojechałem busem. Wędrówkę zacząłem od lokalizacji zabytkowego dworu, który znajduje się za parkingiem. Niestety dwór stoi w opłakanym stanie, a próba zwiedzania jest niemożliwa. Wróciłem do głównej drogi i odnalazłem czarny szlak w kierunku Poznachowic G. Na wielu mapach brakuje tego odcinka czarnego szlaku. Trasa biegnie wzdłuż głównej drogi, więc jesteśmy skazani na asfalt. Z drogi widać wyraźnie cel wędrówki, czyli Grodzisko i Ciecień. W Poznachowicach Górnych czarny szlak łączy się z niebieskim ze Swoszowic do Szczawy i od tego miejsca szedłem tym właśnie szlakiem. Z Poznachowic G. rozpościera się widok na pasmo z Lubomirem i Łysiną oraz Kamiennik Południowy i Północny. Po ponad 4 km. dreptania asfaltem szlak skręca w prawo w głąb lasu i początkowo wąskim wąwozem wspina się północnym zboczem na szczyt Grodziska. Sam szczyt ma 618 m wysokości, jest całkiem zalesiony, więc o widokach musimy zapomnieć. Wznosi się tam drewniany krzyż, kamienna mogiła i tablice informujące o poległych w tym rejonie żołnierzach Armii Krajowej. Na wierzchołku znajdują się resztki dawnego grodziska o owalnym kształcie, otoczonego rowem. Zejście z Grodziska kontynuowałem niebieskim szlakiem. Po niecałym kilometrze znalazłem się na skrzyżowaniu pod Grodziskiem gdzie dołączył szlak czarny z Kolaw. Tu ścieżka przebiega skrajem lasu, blisko zabudowań przysiółka Borsuki. Odsłonił się widok na Kamiennik Północny i Południowy. Po krótkim odcinku ponownie szlak tonie w lesie i łagodnie grzbietem pasma zmierza do kolejnego skrzyżowania pod Cublą Górą gdzie czarny szlak odbija w lewo przez Pogorzany do Szczyrzyca. Sam wierzchołek Cublej Góry (565mnpm) omijamy jej wschodnim zboczem. Niestety jej najwyższego punktu nie zdobyłem, zwyczajnie przegapiłem, stosując się do niebieskich znaków szlaku. Ścieżka nadal prowadziła mnie grzbietem pasma pod kolejne wzniesienie Księża Góra (649mnpm). Tutaj również szlak obchodzi sam szczyt wschodnim zboczem, jednak tym razem byłem czujny i zboczyłem ze szlaku nieznakowaną ścieżką skręcającą ostro w prawo na sam wierzchołek. Szkoda, że na szlaku brakuje informacji o podejściu na szczyt. Samo podejście to około 200m. Na szczycie jeszcze kilka lat temu stała drewniana wieża widokowa, została rozebrana. Teraz mamy tam tabliczkę informacyjną oraz krzyż z polowym ołtarzem i dwoma rzędami ławek. Porasta bukowym lasem, co niestety przesłania jakiekolwiek widoki. Wróciłem na niebieski szlak, idąc dalej, trafiłem na kolejne skrzyżowanie, tu żółty szlak ma swój początek i odbija w lewo. Również zmierza na Ciecień, ale okrężną drogą przez Szczyrzyc. Mijając to skrzyżowanie, szlak zaczął wspinać się w górę na ostatni najwyższy szczyt pasma, Ciecień. Po drodze jeszcze dwa skrzyżowania, Najbliższe z zielonym i czerwonym szlakiem w lewo do Szczyrzyca a na kolejnym wraca żółty, o którym pisałem wcześniej ze Szczyrzyca. Czerwony skręca w lewo do Skrzydlnej. Po chwili stanąłem na szczycie Cietnia. Kolejny zalesiony szczyt pasma bez widoków. W tym dniu otoczenie szczytu wyglądało fatalnie po wycince. Przy szlaku stoi tabliczka z informacją o szczycie oraz betonowy znacznik. Brak ławki czy stolika więc odpoczynek organizujemy na pniaczku. Najbliższe miejsce widokowe w pobliżu szczytu Cietnia jest około 100m od niego, to polana przy niebieskim szlaku w kierunku Przełęczy Wierzbanowskiej. Na drogę powrotną obrałem szlak w kierunku Skrzydlnej. Cofnąłem się do pierwszego skrzyżowania, na którym skręciłem w prawo za czerwonymi znakami szlaku do Skrzydlnej. Zejście nie było trudne. Po drodze las odsłaniał ograniczone widoki w kilku miejscach, i tak do pól na pograniczu Przenoszy i Skrzydlnej. Tam widok na Skrzydlną i Pieninki Skrzydlańskie. Dotarłem do drogi asfaltowej i maszerowałem do centrum skąd miałem mieć busa do Raciechowic. Uwagę zwraca stary kościółek, obok którego w dniu wycieczki prowadzono prace konserwacyjne. Z opisu na tabliczce przed kościołem wynika, iż kościół Św. Mikołaja Biskupa z XVI w ma status kościoła pomocniczego, gdyż nowy wybudowano powyżej. Za skrzyżowaniem obok kościoła stoi przystanek, przy którym moja wędrówka po kolejnym odcinku Głównego Szlaku Beskidu Wyspowego ma swoją metę. Odjeżdżają tu busy bezpośrednio do Krakowa, Dobczyc, Limanowej czy Szczyrzyca. Warto wcześniej sprawdzić rozkład jazdy, nie znajdziemy tu żadnej knajpki na czas oczekiwania przy kawie. Podsumowując, przejście całego odcinka zajęło mi nieco ponad 6 godzin a dystans to około 16 km. Na trasie poza terenami zabudowanymi nie spotkałem nikogo więc to dobra alternatywa dla samotników. Niestety, widoki pokonując pasmo Cietnia są ubogie. Chętnym którzy zdecydują się przejść ten odcinek życzę udanej pogody.