Barbarka - Wąwóz Leszcz - Czarne Błoto - Toruń

W lasach w okolicy wsi od października do końca grudnia 1939 roku Gestapo i Selbstschutz przeprowadził masowe egzekucje, rozstrzeliwując od 600 do 1200 Polaków i Żydów z Torunia i okolicy. Wydarzenia te upamiętnia znajdujący się na Barbarce cmentarz-pomnik pomordowanych. W 1932 na Barbarce prowadzono hodowlę bażantów, danieli, zajęcy, jeleni oraz saren. W 1950 roku teren Barbarki przyłączono do miasta.
Aktualnie w lesie na Barbarce jest szkoła leśna prowadząca edukację przyrodniczą, mini-bar, hotel, czynny kościół z niewielkim zabytkowym cmentarzem, Grota św. Barbary, lecznicze źródło. Wokół budynków znajdują się tereny rekreacyjne, park linowy, plac zabaw, staw, dwa boiska, tor saneczkowy, plac do gry w krykieta, miejsce campingowe, miejsce do palenia ognisk oraz miejsca do grillowania. Na Barbarce często są organizowane festyny ekologiczne, imprezy plenerowe, zjazdy rowerowe, biegi na orientację.

Przed przybyciem Krzyżaków na teren Ziemi Chełmińskiej istniał tu gród należący do Pipina - lokalnego wodza pruskiego. Zapewne od 1242 r. Świerczynki były własnością szpitala Ducha Św. w Toruniu; w 1415 r. miejscowość przekazana wraz ze szpitalem św. Ducha toruńskim benedyktynkom. Z przerwami w okresie reformacji (XVI w.), kiedy to Świerczynki do 1593 r. czasowo były w posiadaniu toruńskiej Rady, miejscowość pozostała we władaniu benedyktynek do ich kasaty w 1834 r. Znajduje się tutaj gotycki kościół św. Jana Chrzciciela z przełomu XIII i XIV w. W 1944 r. Niemcy wybudowali wokół wsi 12 schronów bojowych Ringstand 58c.