2020-10-20 Brzeszcze - Pszczyna - Brzeszcze

Pszczyna oraz okolice od jakiegoś czasu mnie kusiła a po niedawnej wycieczce po sąsiednim powiecie oświęcimskim zapadła decyzja o odwiedzeniu jej. Wycieczkę rozpocząłem w małopolskich jeszcze Brzeszczach, szybko jednak po pokonaniu Wisły znalazłem się w województwie śląskim. W drodze do Pszczyny, klucząc bocznymi i polnymi drogami zaliczyłem drewniane, zabytkowe kościoły w Górach, Miedźnej, Grzawie, Ćwiklicach oraz pałac w Rudołtowicach. Z obejrzeniem kościołów żadnych problemów nie było, trochę gorzej było w przypadku pałacu w Rudołtowicach. W pałacu znajduje się ośrodek dla dzieci niedowidzących i teoretycznie na teren ośrodka wstęp jest wzbroniony. Możliwe jednak, że z powodu prac remontowych brama ośrodka była otwarta i udało mi się zrobić choć parę zdjęć. Po wspomnianym pałacu i kościołach kolej przyszła na Pszczynę. Z powodu dość zapełnionego planu wycieczki, zwiedzanie Pszczyny ograniczyłem w zasadzie do Parku Zamkowego i zobaczenia z zewnątrz tego co się w nim znajduje tj. zamku, lodowni, herbaciarni, dwóch nekropolii oraz przylegającego do parku dworu Ludwikówki, Stajni Książęcych oraz rynku. Zdaję sobie sprawę, że znajdujące się w Pszczynie atrakcje zasługują na dogłębniejsze zapoznanie się z nimi, ja jednak poruszając się rowerem i będąc ograniczonym czasowo, ruszyłem w dalszą drogę w kierunku Czechowic-Dziedzic. Po minięciu uzdrowiskowej zabudowy w Goczałkowicach-Zdroju, w Czechowicach-Dziedzicach a dokładniej mówiąc w Czechowicach Górnych miałem możliwość obejrzenia borykającego się ze zmianami właścicieli pałacu Kotulińskich oraz ruin zamku Wilczków pełniącego także rolę spichlerza zanim spłonął. Pałac Kotulińskich wygląda na zadbany jednak jest niedostępny, można go obejrzeć zza ogrodzenia i, podobnie jak znajdujące się tuż obok ruiny zamku Wilczków, z wysokiej wieży widokowej. Wieża jest nowa i solidna jednakże muszę powiedzieć, że było trochę dziwne uczucie jak kołysała się trochę pod wpływem wiatru. Następnym punktem mojej wycieczki był Pałac Habsburgów w Bestwinie będący obecnie siedzibą urzędu Gminy. Po obejrzeniu pałacu w Bestwinie skręciłem do pobliskiej Bestwinki skąd, po rzuceniu okiem na trochę ukryty i niepozorny dwór, ruszyłem w dalszą drogę w kierunku Pisarzowic, pokonując najwyższe na trasie wzniesienie w miejscowości Janowice. Z Pisarzowic, po obejrzeniu malowniczego dworku, ruszyłem do pobliskiej Starej Wsi, gdzie znajdował się kolejny na mojej trasie dwór. Niestety wygląd tego dworu nie pozwala myśleć pozytywnie o jego przyszłości, porzucony zamienia się w ruinę. W zdecydowanie lepszym stanie jest, znajdujący się również w Starej Wsi drewniany, zabytkowy kościół. W Starej Wsi kierujących samochodami może spotkać przykra niespodzianka albowiem z powodu remontu zamknięty jest znajdujący się obok kościoła most nad rzeką. Na szczęście piesi i rowerzyści mają możliwość przeprawienia się na drugi brzeg kładką. Po przeprawieniu się przez rzekę dotarłem do sąsiednich Dankowic, gdzie wśród parkowych drzew i zabudowań gospodarczych znajdował się ostatni na trasie mojej wycieczki dwór. Z Dankowic była już prosta droga do miejsca startu czyli do Brzeszcz. Po drodze znajdował się jeszcze tylko znany mi, z wycieczki po powiecie oświęcimskim, drewniany kościół w Jawiszowicach. Wycieczkę zakończyłem zaliczając wszystkie zaplanowane obiekty. Niestety, po jej zakończeniu czekało mnie pranie i czyszczenie roweru albowiem po deszczach jakie miały miejsce w ubiegłych dniach, drogi gruntowe i ścieżki, którymi czasami się poruszałem, miejscami zamieniły się w grzęzawiska. Przydało się także odporne na wodę obuwie, zwłaszcza na odcinku między Górą a Miedźną, który pokonałem jadąc po dość wysokiej, mokrej od porannej rosy trawie.