Wysowa Zdrój - Cigelka - Busov- Wysowa Zdrój

Przepiękna wycieczka na najwyższy szczyt Beskidu Niskiego znajdujący się po słowackiej stronie o wysokości 1002 mnpm. Wycieczkę rozpoczynamy z niewielkiego parkingu znajdującego się przy drodze na Górę Jawor ( szlak prowadzi od centrum Wysowej Zdrój). Na parkingu pozostawiamy samochód i dalej pieszo aby już po 10 minutach dojść do Cerkiewki schowanej w starym bukowym lesie. Następnie udajemy się w kierunku granicy gdzie po dojściu na skraj lasu przed oczami pojawiają nam się przepiękne widoki beskidzkich polan. Troszkę na lewo nasz dzisiejszy cel Busov a pod nim wieś Cigelka. Po prawej stronie rewelacyjny widok na najwyższy szczyt polskiego Beskidu Niskiego Lackowa o wysokości 997 mnpm (moja ulubiona góra w tych górach, a to ze względu na jej ogromne przewyższenie niespotykane gdzie indziej w tej partii gór). Ogrom swój pokazuje dopiero po zejściu kilkuset metrów w dól polany w kierunku Cigelki kiedy to widać również jak na dłoni Przełęcz Pułaskiego. Po zejściu do wsi Cigielka idziemy główną drogą za szlakiem zielonym dobrze widocznym na słupach. Po kilkuset metrach dochodzimy ... i tutaj ogromna niespodzianka. znajduje się tutaj bowiem jedna z romskich osad. Już w odległości ok 100 150 m zostaliśmy zauważeni przez romskie dzieci, które widząc obcych już czuły w swych kieszeniach napływ gotówki bądź nawet innych rzeczy. Dobrze, że poczytałem wcześniej o tej atrakcji dlatego miałem czas na przygotowanie niewielkiej paczki ciastek którą w między słowy " daj złotówkę" wyciągnąłem z kieszeni. No cóż dzieciaki rzuciły się na nią jak gdyby nigdy w życiu nie widziały ciastek. Warto jednak było ponieważ większość z kilkunastu dzieci zajęło się dzieleniem ciastek a niewielka tylko grupa najmłodszych krzyczała dalej " daj złotówkę". Cóż nie chciałem tracić portfela w niekontrolowany przez siebie sposób dlatego wolałem powiedzieć, ze w drodze powrotnej znajdę kilka złotówek które "chętnie podaruję". Tuż za wioską szlak skręca w lewo prowadząc początkowa asfaltową droga w górę a na pierwszym jej zakręcie w prawo trzeba dobrze się wpatrzyć na wprost i gdzieś w gąszczu krzaków zobaczymy szlak. Tutaj rozstajemy się z gromadką romskich natrętów i dalej już w ciszy i spokoju pokonujemy piękny las bukowy który o tej porze roku wygląda bajecznie. (w sumie po długiej zimie wszystko co zielone wygląda miło). Po wyjściu mniej więcej do wysokości 3/4 góry nagle przy szlaku spotykamy dziwną zieloną budę. Wygląda jakby zdjęta z wojskowego samochodu ciężarowego. Cóż mój cel to Busov a nie jakaś buda dlatego też wolę iść do góry a w drodze powrotnej zajrzę kto i po co wdrapał to ustrojstwo prawie na szczyt. No tutaj sie zaczyna ostatnie podejście dosyć strome ale opłacało się Busov zdobyty. w drodze powrotnej zajrzałem do wspomnianej budy i o dziwo wewnątrz dwa polowe łóżka piecyk na drewno i stolik. Świetne miejsce na strawę dlatego korzystam z dachu nad głową i posiłek zjadam bez deszczu. Po chwili tylko zastanowienie szlakiem czy na przełaj omijając natrętów. Wybieram drugą opcję która okazuje się dosyć trudna ze względu na stromiznę zejścia i akuratnie mocno śliskie podłoże. Po godzinie zejścia znajduje się już w skraju polany w rejonie granicy a dalej już droga prosta, łatwa i przyjemna do punktu wyjścia.