Pętla widawska

Pałac w stylu neogotyku florenckiego został wzniesiony w 1845 [1] roku w miejscu dawnej warowni średniowiecznej, między zasypanym w XX wieku korytem rzeki Widawy a jego bocznego ramienia Młynówką. Jego fundatorem był hrabia Bernhard Joseph von Stolberg-Stolberg (1803-1859), syn Leopolda zu Stolberg i Sophie Charlotte Eleonore von Redern. Pałac został wzniesiony według projektu Ferdinanda Fleischingera, na planie litery "U"; był 3-skrzydłowy, trzykondygnacyjny i posiadał dwie masywne wieże w narożach skrzydła frontowego zakończone krenelażem i płaskim dachem. W późniejszych latach, kolejny właściciel pałacu hrabia Arthur von Henckel-Donnersmarck (1836-1921) pochodzący z karynckiej linii na Wolfsbergu, według projektu Karla Lüdeckego, dobudował kolejne piętro w skrzydle zachodnim zachowując stylistykę budynku[2].

W 1895 roku pałac został zakupiony przez magistrat Wrocławia a w 1897 zaadaptowany na ośrodek dla rekonwalescentów. Zmieniono wówczas m.in. instalacje, klatki schodowe. Projektantem tych zmian był Richard Plüddemann i Friedrich Friese[3]. Cały zespół pałacowo parkowy liczył 3.5 hektara powierzchni.

Park Widawski znajduje się na osiedlu Widawa we Wrocławiu. Jest to popularne miejsce rekreacyjne z przestronnymi terenami zielonymi oraz wyznaczonymi ścieżkami spacerowymi. Park jest także miejscem spotkań społecznych i pikników.

Kamieniste przejście pod mostem Widawskim. Trzeba przeprowadzić lub przenieść rower.

Zwany też Zamkiem Ritterburg. Nowożytna siedziba szlachecka, powstała w końcu XVII w. Przypuszczalną datę budowy określa się na 1689 r.