cenny XVwieczny zabytek powstał na miejscu wcześniejszej, XII-wiecznej świątyni. Gotycki w zrębie, był potem wielokrotnie przebudowywany. Wewnątrz zachowały się fragmenty późnorenesansowej polichromii figuralnej.
Muzeum im. Przypkowskich w Jędrzejowie jest również nazywane Muzeum Gnomonicznym. Większość zbiorów to zegary słoneczne i przyrządy astronomiczne. Nazwa muzeum pochodzi od Feliksa Przypkowskiego i jego syna, którzy zgromadzili pokaźną kolekcję dawnych przyrządów astronomicznych i innych w tym. m.in. książek
Pierwsza wzmianka o dworze pochodzi z 1762 roku. a w latach 1909-1911 został poddany gruntownej modernizacji, m.in. dobudowano frontowe skrzydło dworu. Nowi właściciele przebudowali go całkowicie, wykorzystując jedynie sklepione piwnice. Poprzedni stał frontem do drogi, obecny ma zaś front skierowany ku rzece. Jego wnętrza, przerabiane i przystosowane dla potrzeb szkoły, zatraciły całkowicie „dworski” charakter. Obecnie funkcjonuje jako gospodarstwo agroturystyczne Agropark Dworek pod Lipą.
Zespół dworski (dwór i park z ogrodem) z przełomu XIX i XX w. Stanowi własność prywatną i jest niedostępny.
Jest to jeden z najstarszych i najciekawszych kościołów w regionie. Jego prezbiterium stanowi pierwotna późnoromańska świątynia XIII wieku. Zbudowano ją z kamiennych ciosów, w których widać tzw. Gmerki – znaki kamieniarskie oraz ślady po przejętym jeszcze z czasów pogańskich obrzędzie niecenia ognia.
Barokowa nawa została dobudowana w 1676 roku. Podniesiony został też wschodni szczyt nawy. Obok kościoła znajduje się drewniana dzwonnica z XIX wieku. Kościół otoczony jest ogrodzeniem z kapliczką, wybudowanym w XIX wieku.
Ruiny zamku pochodzą z XVI w. i położone są na sztucznym wzniesieniu otoczonym fosą. Pierwotny gotycki zamek zbudował w końcu XIV w. ród Jelitczyków - kasztelan radomski Klemens z Mokrska oraz jego syn podstoli krakowski Florian. W 1535 r. został znacznie rozbudowany Piotra Kmitę. Powstała wtedy okazała renesansowa rezydencja przetrwała do XIX w. Jest to budowla wzniesiona na planie prostokąta, w której zachowały się ruiny trzech skrzydeł mieszkalnych oraz muru parawanowego. Teren niedostępny.
Dwór z przełomu z XIX i XX wieku otoczony parkiem z II połowy XIX wieku. Do niedawna w dworze funkcjonowała szkoła i przedszkole, obecnie opuszczony.
Nida na wysokości przystani kajakowej "U Dorotki"
Kościół murowany w latach 1645-1656, w 1675 r. dobudowana Kaplica Nawiedzenie NMP, oskarpowanie kościoła i wzniesienie kopuły nad kaplicą po 1686 r., podwyższenie po 1794 r. wielokrotnie remontowany. Na uwagę zasługuje tutaj tryptyk z XVII wieku malowany na drewnie, znajdujący się od 1997 r. wewnątrz kościoła.
Kościół ten posiada dzwonnicę wymurowaną w 1837 r., ogrodzenie z 1857 r. oraz kapliczkę św. Floriana murowaną w II poł. XIX w.
przy wjeździe do lasu w Borczynie spotkała mnie przykra niespodzianka w postaci piaszczystej drogi po której nie dało się jechać. Alternatywą dla niej była równoległa ale dość zarośnięta inna droga, Korzystając z niej trzeba jednak sie pilnować bo w pewnym momencie odbiega w lewo
zespól dworski złożony z drewnianego dworu z początku XX w. z ruiną spichlerza murowanego z kamienia z 1 połowy XIX w., w otoczeniu stawów (od strony północnej), na południe od dworu zlokalizowano sklepione piwnice, zapewne kryjące pozostałości starszego założenia. Dwór stanowi własność prywatną, niedostępny.
Pierwszy kościół parafialny, zbudowany ok. 1328 r., był drewniany. Około poł. XVI w. kościół ten został przejęty przez ewangelików z inicjatywy Kiliana Łukowskiego. Katolicy odzyskali go ok. 1610 r.
W 1744 r. biskup Michał Kunicki, konsekrował nowy, drewniany kościół zachowany do dziś. Kościół ten jest konstrukcji zrębowej, jednonawowy, z węższym prostokątnym prezbiterium, dach zdobi barokowa wieżyczka.
Pierwszy właściciel Sobkowa - Stanisław Sobek z Sulejowa, był arianinem i to on wybudował ok. 1560 r. świątynię jako zbór dla swoich współwyznawców – braci polskich.. Jego syn Stanisław, oddał świątynię katolikom ok. 1570 roku. Jest to świątynia zbudowana na planie krzyża złożonego z nawy, do której przylegają dwie symetryczne kaplice oraz równego korpusu szerokością prezbiterium.
Większość powierzchni kościoła nakryta jest sufitem, jedynie w kaplicy południowej znajduje się sklepienie kolebkowo-krzyżowe. Ołtarz główny pochodzi z 2 poł. XVII w.
Ruiny wczesnoklasycystycznego pałacu wzniesionego przez XVIII - wiecznych właścicieli Sobkowa - Szaniawskich, Ruiny pałacu z czterema japońskimi kolumnami w części środkowej zwrócone są ku rzece.
Obiekt został częściowo wyremontowany, aktualnie w fortalicji urządzone są pokoje gościnne i restauracja "Pod zakutym łbem", w której można się posilić albo w stylizowanym wnętrzu albo na zewnątrz z widokiem na majdan
Zespół fortalicji w Sobkowie wzniesiony przez Stanisława Sobka w latach 1560-1570. Jego kształt i charakter nie mają odpowiednika w Polsce. Zbudowany na planie nieregularnego prostokąta z niewielkimi basztami, na norożach posiada obszerny majdan, pośrodku którego stał pierwotny dwór Sobkowskich.
Do murów obwodowych przylegają zabudowania gospodarcze, brama wjazdowa znajduje się w najlepiej zachowanym skrzydle. Pierwotny dwór Sobkowskich został w 1767r. Fortalicja pierwotnie zamknięta była z czterech stron murem obronnym, z basztami w czterech narożach. Dziś zachowane są pozostałości murów i trzy baszty kryte drewnianymi daszkami, w dolnych kondygnacjach zachowane strzelnice.
dwór drewniany z gankiem z czterema kolumnami z 1846 r., przebudowany w 1900 r. w otoczeniu parku z I połowy XIX w. Dwór stanowi własność prywatną, za zgodą właściciela możliwość zobaczenia z zewnątrz.
Świątynię wyróżnia ośmioboczna kopuła zakończona wieżyczką z cebulastym hełmem i dwie czworoboczne wieże zachodniej fasady. Ściany i sufit wykonano z drzewa modrzewiowego, a liczne rzeźby i dekoracje – z lipowego.
W ołtarzu głównym umieszczony jest słynny z łask obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, namalowany prawdopodobnie w XVII wieku na wzór Madonny z rzymskiej bazyliki Santa Maria Maggiore. Przed wejściem do prezbiterium zwraca uwagę oryginalna drewniana chrzcielnica zwieńczona głową Jana Chrzciciela. W bocznych ołtarzach można podziwiać obraz przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa i klęczącą Matkę Boską bolesną oraz obraz św. Józefa Kalasantego z 1771 r. Zachwyca też drewniany chór, misternie rzeźbiona ambona i konfesjonały.
Nie wiem dlaczego ale dwór ten figuruje jako dwór w Laskowie choć znajduje się w granicach administracyjnych Wilanowa. Jest to dwór z roku 1927 murowany, dach kryty blachą, kopertowy, modernizowany w latach 60-tych XX w., obecnie opuszczony i wymagający remontu.
Klasztor cystersów założony jako pierwszy w Polsce, powstał z wykorzystaniem ciosowego kościoła pw. św. Wojciecha z lat 1109–18, którego duże partie odsłonięto kilka lat temu. W kościele pw. Wniebowzięcia NMP i św. Wojciecha, typu bazylikowego (na planie krzyża łacińskiego) zachowało się wiele detali wystroju romańskiego. Z 1319 r. pochodzi gotycka płyta nagrobna Pakosława ze Mstyczowa, kasztelana krakowskiego, należąca do najstarszych w Polsce nagrobków rycerskich. Oddzielna kaplica, XVIII-wieczna,, poświęcona jest bł. Wincentemu, zwanemu Kadłubkiem.
W skład zespołu wchodzą:
- kościół pw. Wniebowzięcia NMP i św. Wojciecha z pocz. XIII w., przebudowany w XV w. i w latach 1728–1754
-klasztor z I połowy XIII w., przebudowany w II połowie XV w. i I połowie XVIII w.,
- dzwonnica z połowy XVIII w.,
- brama klasztoru z 1738 r.,
- mur z basztami z XVI–XVIII w.,
- ogród z połowy XVIII w., przebudowany w XX w.
Skomentuj