Baszta i grodzisko-Wodzisław Śl

Do Baszty Romantycznej w Wodzisławiu Śl.
„Baszta Romantyczna” wzniesiona została w latach 1867-68 na terenie lasu miejskiego na historycznym Grodzisku, a więc w miejscu gdzie pierwotnie (przed 1257 r.) lokowany był Wodzisław Śląski. Budowla ma ok. 20 m wysokości. Jest ona jednym z symboli miasta i posiada swoistą aurę miejsca magicznego, owianego wieloma legendami. Inicjatorem budowy i pierwszym właścicielem baszty był Edward Brauns, ówczesny właściciel Wodzisławia Śląskiego. Ten emerytowany pułkownik, a zarazem marzyciel i romantyk, postanowił wznieść tutaj myśliwski zameczek. Zbudował także drogę spacerową od strony miasta, a wokół obiektu wytyczył alejki oraz stworzył mały ogród zoologiczny. Do naszych czasów dotrwała jedynie baszta. W 1925 r. basztę nabyli wodzisławscy kupcy: Stefan Krzystek i Jan Kowol. Dokonując remontu oraz przebudowy, otwarli oni tutaj punkt widokowy i restaurację. Cieszyły się one ogromną popularnością, a w dniu otwarcia na wieżę weszło, jak podaje kronika, 338 osób. Od roku 1938, a więc jeszcze przed wkroczeniem tu Niemców, baszta zaczęła jednak popadać w ruinę. Po latach zaniedbania i opuszczenia w czasie II wojny oraz PRL, w 1991 r. obiekt odrestaurowano staraniem Towarzystwa Miłośników Ziemi Wodzisławskiej, otwierając tu znów punkt widokowy. W 2004 r. budowla została podpalona przez nieznanych sprawców. W ostatnich latach „Baszta Romantyczna” znów była remontowana i czeka na otwarcie. Teren Grodziska, na którym stoi baszta, jest miejscem dawnego osadnictwa, sprzed lokacji miasta w 1257 r. Jak głoszą stare przekazy, już w 1241 miejscowym chłopom udało się zatrzymać tutaj oddział spieszących pod Legnicę Tatarów, spychając ich w pobliskie bagna. Osada pozostała niezdobyta. Wielu tatarskich jeńców osiedliło się zresztą w okolicy, w związku z czym część obecnych mieszkańców posiada tatarskie korzenie.