Trasa rowerowa Barbie walczy z wiatrakami

Opis
Mapa
Punkty

Kod trasy

248096

Pobierz trasę w aplikacji
Wpisz kod w wyszukiwarce

Informacje

Rodzaj aktywności: Rower górski
Stopień trudności: Łatwy
Gwiazdki: 5.4
Dystans: 76,8 km
Czas trwania: 5 h 39 min
Średnia prędkość: 13,55 km/h
Przewyższenie: 71,13 m
Suma podejść: 733,99 m
Suma zejść: 693,61 m
Data: 8 maja 2022
Lokalizacja: warszawa, Pilawa, Linin, Sobienie, Góra kalwaria

Wiatrak umiejscowiony jest na południowym skraju wsi Linin, na terenie sadu jabłoniowego w odległości ok. 100 m od zabudowań właścicieli i ok. 300 m od drogi z Pęcławia do Wincentowa. Budynek niepodpiwniczony posadowiony jest na niewielkim sztucznym wzniesieniu, na fundamentach z kamieni pod konstrukcją kozła i podmurówce z cegły. Bryła budynku pionowa, nieznacznie zwężająca się ku górze nakryta dachem dwuspadowym z naczółkiem od strony nawietrznej, pokrytym gontem świerkowym. Szczyt dachu szalowany deskami w jodełkę, na kalenicy stalowa chorągiewka z inicjałami SK i datami 1854 budowy i 1917 ponownego uruchomienia wiatraka.

Konstrukcje nośna wykonana z drewna sosnowego o dużych przekrojach. Konstrukcja ścian drewniana, szkieletowa szalowana deskami układanymi pionowo na styk, dodatkowo w elewacji nawietrznej zdublowana pokryciem gontowym. Na elewacjach bocznych szalunek częściowo zachowany. Szkielet ścian jest konstrukcją osłonową zawieszoną na belkach stropów oraz konstrukcji nośnej w celu umożliwienia obracania w kierunku wiatru. Obecnie koźlak jest unieruchomiony i skierowany ścianą frontową tzw. nawietrzną ku południowemu - zachodowi. Pierwotnie w ścianie nawietrznej zamontowane były skrzydła napędzające mechanizm obecnie zachował się jedynie ich główny wał wychodzący przez szczyt. W elewacji odwietrznej w przyziemiu drzwi wejściowe. Zniszczone schody i pomosty na drugiej i trzeciej kondygnacji uniemożliwiają dostęp do wyposażenia budynku.

Wnętrze wiatraka trójkondygnacyjne, na poziomie gruntu ułożone podwaliny w kształt równoramiennego krzyża, na ich przecięciu osadzony jest główny słup konstrukcyjny tzw. sztymber o przekroju koła, sięgający do poziomu belki mącznicy, podparty czterema zastrzałami (kozłami). Na kozłach umieszczone są elementy siodła, na nich przedzielone dębowymi podkładkami leżą belki pojazdów obejmujące słup, stanowiące główny mechanizm obrotowy wiatraka. Sztymber wspiera belkę mącznicy na drugiej kondygnacji, podtrzymującą mechanizm przemiałowy mącznicy. Na trzecim piętrze znajdują się mechanizmy mielące mąkę oraz poziomy wał śmigów

Drewniany wiatrak stojący w Sobieniach Kiełczewskich powstał w 1830 roku. W chwili obecnej jest to jeden z najstarszych drewnianych zabytków prawobrzeżnego Mazowsza, oraz jedyny w pełni zachowany wiatrak tego typu na Mazowszu.

Zbudowany został na rzucie prostokąta, posiada trzy kondygnacje, a całość osadzona została na potężnych podwalinach w kształcie równoramiennego krzyża. Ściany budynku są konstrukcji słupowo-ramowej i zostały wykończone deskami, które znajdują się w układzie pionowym. Wewnątrz znajdują się oryginalne urządzenia służące do mielenia zboża oraz szereg innych maszyn, które były przydatne przy produkcji mąki. Co najważniejsze całość urządzeń jest sprawnych. W połowie lat 70-tych XX wieku, urządzenia zostały przystosowane do napędu elektrycznego, i w ten sposób pracowały do końca lat 90-tych, kiedy to została w tym miejscu zakończona produkcja mąki.
Wiatrak znajduje się na niewielkim sztucznym pagórku, tuż przy drodze 801 z Warszawy do Dęblina, po jej prawej stronie. Znajduje się na prywatnej posesji

umieść na stronie pobierz drukuj ulubione moja mapa

Tym razem Barbie zainspirowana przygodami Don Kichota z La Manchy postanowiła odwiedzić dwa najstarsze wiatraki na Mazowszu.
Jeden znajduje się w Lininie, a drugi w Sobieniach Kiełczewskich Drugich. Oba to zabytki, stan obu widać na zdjęciach - jednym zdaniem - Śpieszmy się kochać wiatraki, tak szybko odchodzą...
Trasa ok 77 km, po drodze każdy rodzaj nawierzchni, ale do przejechania, a frajdy mnóstwo.
O wiatrakach:

1. Linin: Wiatrak uważany za największy koźlak w Polsce zbudowany ok.1854 r.na terenie warszawskiej Woli został przeniesiony do Linina ok.

1916 r. Z uwagi na zachowane urządzenia techniczne uznany za zabytek techniki XIX w. posiada wartość historyczną i naukową.
Historia

Wiatrak typu koźlak został zbudowany około 1854 roku w Warszawie na Woli, gdzie młyny wiatrowe pracowały do czasu uruchomienia młyna parowego Michlera. Nieczynny koźlak zakupił w 1916 roku młynarz z Linina Stanisław Klimek i przewiózł kolejką wilanowską do Góry Kalwarii. W1917 roku zestawiono go z pomocą mistrza ciesielskiego Stanisława Rimmela, na miejscu poprzedniego koźlaka w Lininie spalonego w 1915 roku W latach 20-tych był to jedyny działający wiatrak w promieniu ok. 30 km., zamknięty w 1940 roku wznowił produkcję po zakończeniu wojny. Przestał pracować w 1951 roku po złamaniu się łopat. W latach 1960-80 częściowo zdemontowano wyposażenie i wymieniono pokrycie dachowe. Syn młynarza zinwentaryzował cały koźlak z wyposażeniem w 1984 roku Jeszcze w 2001 roku zachowany był w zadowalającym stanie prawie kompletny mechanizm napędowy oraz dwa złożenia kamieni młyńskich z urządzeniami do czyszczenia zboża i odsiewania mąki.

2. Sobienie: Wiatrak drewniany typu koźlak, zlokalizowany na sztucznym usypisku. Na belce mącznicy zachowany jest częściowo napis informujący o historii jego powstania: „Błogosław Boże Jaśnie Pana/ który […] Pan Bóg […] Stefan Bochański budowniczy 1 styczeń 1838 r./Fundator – dr Seweryn Lubomirski”. Wiatrak posiada jedno złożenie kamieni młyńskich, w połowie lat 70-tych XX w został dostosowany na wiatrak motorowy i pracował do końca lat 90-tych. Obecnie stanowi nieliczny przykład zachowanego w oryginale wiatraka na terenie Mazowsza. Krąży miejscowa legenda, że wzgórze, na którym stoi wiatrak, jest kurhanem szwedzkiego dowódcy, który zginął podczas potopu szwedzkiego. Kurhan prawdopodobnie został usypany czapkami jego żołnierzy. Wiatrak był plenerem teledysku do utworu pt. "Gdybyś kochał, hej!" zespołu Breakout.

brak wystarczającej ilości ocen